οι αξίες μας, οι πολιτικές μας, το όραμα, ο σκοπός και οι στόχοι της σχολικής μονάδας μας

Οι αξίες μας: η προσπάθεια  επίλυσης των προβλημάτων με πνεύμα συνεργασίας και διαλόγου, άλλοτε με δυαδικό τρόπο, άλλοτε σε προγραμματισμένες συναντήσεις εκπαιδευτικών και γονέων άλλοτε σε έκτακτες άλλοτε μεταξύ συλλόγου διδασκόντων και συλλόγου γονέων.

Οι Πολιτικές μας (κατ’ αλφαβητική σειρά):
·        Δανεισμού Υλικού από το Εργαστήριο Πληροφορικής
·        Διαχείριση παραπόνων
·        Εξοικονόμησης ενέργειας
·        Επικοινωνίας Σχολείου-Οικογενείας
·        Εφημεριών
·        Πολιτική εκκένωσης διδακτηρίου, Άσκηση εκκένωσης σχολικού κτιρίου
·        Πρόληψης του Σχολικού Εκφοβισμού
·        Πρόληψης Μη Επιθυμητής μαθητικής Συμπεριφοράς.

Το τριπλό όραμα της σχολικής μονάδας, πέρα από τη μέριμνα για την προστασία της υγείας και της ασφάλειας των παιδιών, αποτυπώνεται στην

  1.        Γνωστική ανάπτυξη (διδασκαλία και μάθηση),
  2.  2.      συναισθηματική και ηθική ανάπτυξη) και
  3.  3.      κοινωνική και πολιτισμική ανάπτυξη) των μαθητών/μαθητριών της, στο βαθμό που δύναται να συμβάλει το σχολείο σε αυτά ωστόσο, με πρωταγωνιστή και βασικό υπεύθυνο για την αγωγή των παιδιών την ίδια την οικογένειά τους.

Ο σκοπός της σχολικής μονάδας: Η διαμόρφωση ενός συμμετοχικού, συλλογικού και συνεργατικού πλαισίου εργασίας όλων των παραγόντων της σχολικής μονάδας. Αυτό αποτυπώνεται από τα ακόλουθα:
Κάθε εκπαιδευτικός αναλαμβάνει συγκεκριμένες αρμοδιότητες τόσο στο μάθημά του και την τάξη του όσο και στη γενική σχολική ζωή όπως στην τήρηση της πολιτικής των εφημεριών, τις διδακτικές επισκέψεις, τις εορταστικές εκδηλώσεις και τα προγράμματα σχολικών δραστηριοτήτων. Για να επιτύχει σε όλα αυτά συνεργάζεται με τους μαθητές/μαθήτριές του, το διδακτικό και μη διδακτικό προσωπικό του σχολείου, τους γονείς των παιδιών, αλλά και εξωτερικούς φορείς. Στις περιπτώσεις που κάποιοι από τους παραπάνω παράγοντες δεν συμβάλλουν στην αγαστή συνεργασία, παρατηρείται ότι με την πάροδο του χρόνου και τον κατευνασμό των συναισθημάτων δημιουργούνται νέες συνθήκες αναστοχασμού, νέας προσπάθειας διαλόγου και ανάληψης νέων δράσεων.
Οι εκπαιδευτικοί συμμετέχουν στις διαδικασίες προγραμματισμού και εφαρμογής του σχολικού προγράμματος λαμβάνοντας υπόψη τόσο τις σχετικές κείμενες διατάξεις, τα οριζόμενα από τα ΑΠΣ και τα ΔΕΠΣ, τις μαθησιακές ανάγκες των μαθητών/μαθητριών, τις προσωπικές θέσεις τους και τις γενικότερες υποχρεώσεις τους.

Οι μακροπρόθεσμοι στόχοι του εκπαιδευτικού έργου σε επίπεδο σχολικής μονάδας  αφορούν τη διδασκαλία και μάθηση, τη στήριξη των μαθητών, τη συναισθηματική και ηθική ανάπτυξή τους, την κοινωνική και την πολιτισμική ανάπτυξή τους:
ΣΧΕΣΕΙΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ & ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ

Αγαπητοί γονείς/κηδεμόνες.

Το σχολείο μοιάζει με την Κοινωνία ή καλύτερα το σχολείο αποτελεί μικρογραφία της Κοινωνίας.

Η κοινωνία έχει νόμους και το σχολείο έχει κανόνες για να υπάρχει οργανωμένη ζωή στις σχέσεις των ανθρώπων όλων των ηλικιών.

Εάν καταργήσουμε τους κανόνες στο σχολείο, τότε όλοι θα καταπιέζουν όλους - εκπαιδευτικοί, γονείς και παιδιά - με διάφορους τρόπους.


Να κάποιες σκέψεις:

1. Εάν κάποιο παιδί έχει διαφορά με άλλο παιδί, οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς το ενθαρρύνουμε να το αναφέρει στο/στη δάσκαλο/δασκάλα του για να εξετάσει ποια είναι αυτή η διαφορά.

2. Εάν γονέας επιχειρεί να παρέμβει σε άλλο παιδί για να «προστατέψει» το παιδί του, αυτό που θα καταφέρει είναι να απομονώσει το ίδιο το παιδί του από τους συμμαθητές/συμμαθήτριές τους. Σε κάθε περίπτωση, οι γονείς δεν επιτρέπεται να ενοχλούν άλλα παιδιά.

3. Εάν κάποιος γονέας έχει διαπροσωπικές διαφορές με άλλο γονέα, αυτές πρέπει να λύνονται, πάντοτε ειρηνικά, έξω από το σχολείο.

4. Εάν οι γονείς έχουν διαπροσωπικές διαφορές μεταξύ τους και επηρεάζουν αρνητικά τα παιδιά τους τότε μπορεί τα παιδιά να αλλάζουν στάσεις για συμμαθητές τους και να δημιουργούνται προστριβές μεταξύ τους δίχως σοβαρό λόγο.

5. Εάν γονέας ενθαρρύνει το παιδί του να ασκεί βία σε άλλο παιδί, όποτε εκείνο θεωρεί ότι του ασκεί βία κάποιο άλλο παιδί, αδιαφορώντας για τον κανονισμό λειτουργίας του σχολείου, ο οποίος ορίζει ότι αυτά τα περιστατικά πρέπει να αναφέρονται στους εκπαιδευτικούς, τότε ο γονέας μαθαίνει στο παιδί του να προβαίνει σε αυτοδικία με ολέθρια αποτελέσματα για το ίδιο όταν μπει στην εφηβεία και στην ενήλικη ζωή, αλλά και για τους άλλους ανθρώπους που θα ζουν κοντά του.

6. Το σχολείο δεν επιτρέπει στα παιδιά να κτυπούν άλλα παιδιά νομίζοντας ότι θα ασκούν βία δίχως έλεγχο.

7. Εάν οι εκπαιδευτικοί ή η διεύθυνση καλούν γονέα/κηδεμόνα για να του υποδείξουν κάποιο πραγματικό ζήτημα ή πρόβλημα σχετικό με τη συμπεριφορά ή με τη μάθηση του παιδιού του, εκείνος δεν χρειάζεται να κατηγορεί το σχολείο ούτε να διατυπώνει δικαιολογίες όπως:

«Παιδιά είναι. Αν κτυπήσουν κάποιο παιδί δεν πειράζει» ή

«Το παιδί μου πρέπει να είναι ζωηρό και όχι παθητικό» ή

«Όταν το βαράνε του έχω πει να βαράει» ή

να αναρωτιούνται «Μόνο το παιδί μου βρίζει ή κτυπάει;».


8. Εάν οι γονείς/κηδεμόνες ακούν προσεκτικά τις υποδείξεις του σχολείου για το πραγματικό ζήτημα του παιδιού τους και εφαρμόζουν τις συμβουλές και τις προτάσεις για να βοηθηθεί το παιδί, τότε υπάρχει όφελος για όλους.

9. Εάν γονέας/κηδεμόνας έχει παράπονο από εκπαιδευτικό πρέπει να ακολουθεί την πολιτική διαχείρισης παραπόνων του σχολείου απευθυνόμενος πρώτα στον ίδιο τον εκπαιδευτικό.

10. Εάν ο γονέας μιλά προσβλητικά στον εκπαιδευτικό ή στη διεύθυνση του σχολείου και, μάλιστα, μπροστά στο παιδί του, τότε, τρεις τουλάχιστον συνέπειες μπορεί να προκαλούνται στο παιδί:

-Το παιδί να ντρέπεται για τη συμπεριφορά του γονέα του στο σχολείο.

-Το παιδί να θεωρεί ότι αφού ο γονέας του συμπεριφέρεται με φωνές και προσβολές έτσι πρέπει και μπορεί να κάνει το ίδιο.

-Το παιδί να πιστέψει ότι η επιθυμία του έχει τη μέγιστη σημασία και να καταπιέζει τους πάντες στο σχολείο, στο σπίτι και αλλού.




11. Με λίγα λόγια, συστήνεται οι γονείς να βοηθούν τα παιδιά θέτοντας σε αυτά όρια με αγάπη και κατανόηση αλλά και με σεβασμό στο θεσμό του σχολείου, έχοντας στο νου, πάντοτε, ότι η οικογένεια αποτελεί τον κύριο και βασικότερο παράγοντα αγωγής και ανατροφής των παιδιών.

2ο Δημοτικό Σχολείο Δραπετσώνας                      -                                 Σχολικό έτος 2014-2015
ΣΚΟΠΟΙ & ΣΤΟΧΟΙ ΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ 
ΣΕ ΕΠΙΠΕΔΟ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΜΟΝΑΔΑΣ
                                                         ΔΟΜΕΣ & ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ
ΘΕΜΑΤΙΚΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ
ΣΤΟΧΟΙ
ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ
ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ-ΜΑΘΗΣΗ



ΔΙΔΑΚΤΙΚΟΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ:
α. Αντιστοιχία διδασκαλίας μαθημάτων με το αναλυτικό πρόγραμμα.
Τα μαθήματα διδάσκονται με βάση το αναλυτικό πρόγραμμα αλλά και με σχεδιαστικές πρωτοβουλίες των εκπαιδευτικών.
Οι δύο εκπαιδευτικοί της ίδιας τάξης συνεργάζονται στενότερα με ετεροπαρατήρηση είτε με όποιον άλλον πρόσφορο τρόπο επιδιώκοντας και για τους μαθητές στην τάξη τους να μαθαίνουν πιο αποτελεσματικά δοκιμάζοντας νέες διδακτικές μεθόδους  αναπροσαρμόζοντας τις προϋπάρχουσες, ενώ παράλληλα και ως άτομα θα δοκιμάζουν τις ανοχές και τις αντοχές τους στα πλαίσια μίας νέας επαγγελματικής σχέσης-κοινότητας.

ΔΙΔΑΚΤΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ:
α. Σχεδιασμός της ωριαίας διαφοροποιημένης διδασκαλίας με βάση τις κλίσεις, τις ανάγκες/δυνατότητες και τις προηγούμενες επιδόσεις των μαθητών.
Η ωριαία διδασκαλία σχεδιάζεται με βάση τις κλίσεις, τις ανάγκες/δυνατότητες και τις προηγούμενες επιδόσεις των μαθητών.
Χρήσιμο μπορεί να αποδειχθεί ένα ημερολόγιο διδασκαλίας.
®    Καθεμία από τις ακόλουθες διδακτικές προσεγγίσεις (μετωπική, διαλογική, σχέδια εργασίας, ομαδική, εξατομικευμένη, βιωματική), ανεξάρτητα από τον χαρακτήρα τους (συμπεριφοριστικός, κοινωνικοπολιτισμικός, εποικοδομητικός κ.ά.), μπορεί να αποφέρει θετικά από μαθησιακή, κοινωνική και συναισθηματική άποψη, εφόσον τηρούνται οι ακόλουθες προϋποθέσεις:
®    οι σκοποί και οι στόχοι να είναι λίγοι, και σαφείς, όπως επίσης και οι δραστηριότητες των μαθητών,
®    να αποτυπώνονται οι «εσφαλμένες» αντιλήψεις των μαθητών ως προς το νέο αντικείμενο,
®    να χρησιμοποιούνται οι προοργανωτές,
®    να μετατρέπεται η δηλωτική γνώση σε διαδικαστική,
®    η αξιολόγηση της μάθησης των μαθητών/-τριών να είναι διαμορφωτική συνδυαστικά με την τελική και να χαρακτηρίζεται από σαφήνεια
®    να χρησιμοποιούνται τα διδακτικά μέσα επαρκώς,
®    ο/η εκπαιδευτικός να προσέρχεται με παιδαγωγική εντιμότητα και ετοιμότητα απέναντι στα παιδιά και το εκάστοτε γνωστικό αντικείμενο γνωρίζοντας το «τι», το «πώς» και το «γιατί» της διδασκαλίας,
®    ο διδακτικός ρυθμός να είναι συνεχής και αδιάλειπτος, ο χρόνος της διδασκαλίας να μην δαπανάται σε ρητορισμούς και κατηχήσεις,
®    η αλληλεπίδραση εκπαιδευτικού και μαθητών να χαρακτηρίζεται από το σεβασμό και παρακίνηση για τη μάθηση,
®    οι εργασίες στην τάξη και οι κατ’ οίκον να μην αποτελούν αντιγραφή βοηθημάτων του εμπορίου αλλά να στοχεύουν στην εμπέδωση του προς μάθηση αντικειμένου και στην ανάπτυξη της κριτικής σκέψης των παιδιών.

β. Σαφήνεια στόχων, διδακτικών μεθόδων, δραστηριοτήτων και ανατροφοδότησης της διδασκαλίας.
-Ο σχεδιασμός καθοδηγούμενης διδασκαλίας να χαρακτηρίζεται για τη σαφήνεια του ενός κύριου διδακτικού στόχου και 2-3 δευτερευόντων στόχων, των διδακτικών μεθόδων, των δραστηριοτήτων και της ανατροφοδότησης της διδασκαλίας ώστε να υπάρχει αυτοπεποίθηση στους εκπαιδευτικούς και αποτελεσματική αξιοποίηση του διδακτικού χρόνου.

γ. Εφαρμογή ποικιλίας διδακτικών μεθόδων και δραστηριοτήτων που ενεργοποιούν τη συγκέντρωση, την παρώθηση, τη μεταγνώση και την εφαρμογή των νέων γνώσεων από τους μαθητές.
Ποικιλία διδακτικών μεθόδων και δραστηριοτήτων που ενεργοποιούν τη συγκέντρωση, την παρώθηση, τη μεταγνώση και την εφαρμογή των νέων γνώσεων από τους μαθητές.

ΔΙΔΑΚΤΙΚΑ ΜΕΣΑ: Αποτελεσματική χρήση εποπτικών μέσων, υλικοτεχνικής υποδομής και νέων τεχνολογιών στη διδασκαλία.
Όποτε αυτό απαιτείται από το σχεδιασμό της διδασκαλίας.

ΔΙΔΑΚΤΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ: Αποτελεσματική διαχείριση του διδακτικού χρόνου για μάθηση.
Αξιοποίηση του χρόνου για τη γνωστική, την κοινωνική και τη συναισθηματική μάθηση των μαθητών και όχι σε ηθικιστικούς διδακτισμούς.

ΔΙΔΑΚΤΙΚΟΣ ΡΥΘΜΟΣ
Συνεχόμενος ρυθμός διδασκαλίας.

ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΑΣΗ: Αλληλεπίδραση των εκπαιδευτικών με τους μαθητές.
Αμοιβαίος σεβασμός των απόψεων και της προσωπικότητας μαθητών-εκπαιδευτικών και ελευθερία έκφρασης.

ΔΙΔΑΚΤΙΚΕΣ ΣΤΑΣΕΙΣ: Είδος στάσης και συμμετοχής των μαθητών απέναντι στη μάθηση.
Οι μαθητές να μαθαίνουν ενεργητικά ανεξάρτητα από τη μέθοδο διδασκαλίας τους.

ΔΙΔΑΚΤΙΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ/ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ - ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΡΙΤΙΚΗΣ & ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗΣ ΣΚΕΨΗΣ:
α. Ποιότητα εργασιών με στόχο την καλλιέργεια της κριτικής και δημιουργικής σκέψης και μάθησης των μαθητών. 
Ποιοτικές ασκήσεις με σκοπό την ανάπτυξη της κριτικής και της δημιουργικής σκέψης και όχι την ποσοτικοποίηση της γνώσης.
Ανάπτυξη της κριτικής σκέψης των μαθητών στη βάση των ερωτήσεων «τι», «πού», «πότε», «πόσο», «ποιος», «πώς» και «γιατί».

β. Συχνότητα εργασιών με στόχο την απλή εμπέδωση της διδακτέας ύλης από τους μαθητές. 
Εργασίες ποιοτικού χαρακτήρα.

γ. Συμμετοχή των μαθητών σε καινοτόμα εκπαιδευτικά προγράμματα (Περιβαλλοντική Εκπαίδευση, Αγωγή υγείας/κυκλοφοριακή αγωγή,  Πολιτιστικά προγράμματα, Ευρωπαϊκά προγράμματα (Erasmus, e-twinning), Ευέλικτη Ζώνη).
Πρώτιστος στόχος να είναι η πραγματική αλλαγή στάσεων των μαθητών σε συγκεκριμένο ερευνώμενο θέμα και όχι η προβολή του σχολείου. 

δ. Ενδοσχολικές/εξωσχολικές δραστηριότητες στα πλαίσια της διδασκαλίας των γνωστικών αντικειμένων (έρευνα σε πηγές, επισκέψεις σε μουσεία/  εκθέσεις/εργαστήρια, ομιλίες-παρουσιάσεις μαθητών ή ειδικών/ επιστημόνων προς μαθητές, παρακολούθηση θεατρικών παραστάσεων).
Μία φορά το μήνα (κατ’ ανώτατο όριο) και λαμβάνοντας υπόψη
ü  το μορφωτικό όφελος των μαθητών (συνάφεια με τα μαθήματα της τάξης σας και εντός των πλαισίων των ομαδικών εργασιών που κάνετε στην τάξη σας),
ü  την ελάχιστη κόπωσή τους
ü  την ασφάλεια και
ü  την ελάχιστη οικονομική επιβάρυνσή τους.

ε. Συμμετοχή σε μαθητικούς διαγωνισμούς- ελληνικοί & διεθνείς (μαθηματικών, φυσικής, χημείας, ΤΠΕ, λογοτεχνίας, καλλιτεχνικοί, σκάκι κ.ο.κ.).
Συμμετοχή σε μαθητικούς διαγωνισμούς προκειμένου όλο και περισσότερα παιδιά να ανεύρουν την κλίση τους σε πεδία που ενδιαφέρονται.

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΔΙΔΑΚΤΙΚΩΝ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ:
α. Αξιολόγηση εργασιών και απαντήσεων των μαθητών με στόχο την ανατροφοδότησή τους.
Στοχευμένος σχολιασμός (προφορικός και έντυπος) των απαντήσεων των μαθητών σε γραπτές και προφορικές εργασίες και ερωτήσεις ώστε να αυτοδιορθώνονται.

β. Υποβολή ερωτήσεων και ανάθεση εργασιών των εκπαιδευτικών προς τους μαθητές με κατανοητό τρόπο.
Κατανοητές ερωτήσεις και εργασίες προς τους μαθητές.

γ. Διαμόρφωση μαθητικού φακέλου
Διαμόρφωση μαθητικού φακέλου με τις εργασίες και τα διαγωνίσματα των μαθητών.

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΜΑΘΗΤΩΝ
Εφαρμογή των Π.Δ. 8/1995, Π.Δ.121/1995, Π.Δ.201/1998, 1566/1985.
Πειραματική χρήση της αξιολόγησης της συναισθηματικής και της κοινωνικής ανάπτυξης των μαθητών με εχεμύθεια εκπαιδευτικού και των γονέων κάθε παιδιού.

ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ
Χωροταξική οργάνωση της τάξης με σκοπό τη διευκόλυνση της διδασκαλίας και της συνεργασίας μαθητών-μαθητών και μαθητών-εκπαιδευτικού.
ΣΤΗΡΙΞΗ ΜΑΘΗΤΩΝ



Προσδοκίες εκπαιδευτικών για όλους τους μαθητές.
Ισότιμη αντιμετώπιση όλων των μαθητών από κάθε εκπαιδευτικό.

Συμβουλευτική προς τους μαθητές.
Διαλογική συμβουλευτική σε κάθε μαθητή.

Ενίσχυση θετικής συμπεριφοράς των μαθητών στην τάξη και το σχολείο (υποτροφίες-έπαινοι-βραβεία).
Βραβεία σε ενδοσχολικούς διαγωνισμούς και συμπεριφορά.

Αντιμετώπιση φαινομένων συχνών απουσιών των μαθητών.
Καθημερινή καταγραφή τους και κλήση γονέων από τους εκπαιδευτικούς.

Λειτουργία ειδικών προγραμμάτων στήριξης για ορισμένες κατηγορίες μαθητών (ενισχυτική διδασκαλία, τμήμα υποδοχής, τμήμα ένταξης, φροντιστηριακά τμήματα, Κατ’ οίκον διδασκαλία, Παράλληλη Στήριξη, ΣΜΕΑ).
Έγγραφα αιτήματα για στελέχωση ειδικών προγραμμάτων στήριξης μαθητών:
-Ενισχυτική διδασκαλία
-Τμήμα ένταξης
-ΕΔΕΑΥ
-Παράλληλη στήριξη.
ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ & ΗΘΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΜΑΘΗΤΩΝ



Καλλιέργεια των μαθητών στην αυτογνωσία, την αυτοπεποίθηση και την αυτο-εικόνα τους.
Ενθάρρυνση των μαθητών σε επαινετές συμπεριφορές τους.

Καλλιέργεια των μαθητών στο να διακρίνουν το κοινωνικό από το ατομικό συμφέρον και να σέβονται τους νόμους και τους θεσμούς της δημοκρατίας.
Να δρουν οι μαθητές συλλογικά ώστε να ωφελούν το σχολείο μας.

Καλλιέργεια των μαθητών στο να τεκμηριώνουν τις απόψεις τους ανεχόμενοι, παράλληλα, τις διαφορετικές απόψεις.
Ομαδοσυνεργατική διδασκαλία με ανομοιογενείς ομάδες.
Ανοχή των απόψεων.

Καλλιέργεια των μαθητών στο να επιδεικνύουν υπεύθυνη συμπεριφορά.
Διαλογική αντιμετώπιση προβλημάτων συμπεριφοράς  με καθοδήγηση από τους εκπαιδευτικούς.
ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ  ΜΑΘΗΤΩΝ



Καλλιέργεια των μαθητών στο να συνεργάζονται με τους εκπαιδευτικούς στο σχεδιασμό και τη λήψη αποφάσεων σχετικά με τη μάθηση.
Διαδικασίες επιλογής διαθεματικών εργασιών.

Καλλιέργεια των μαθητών στο να συμμετέχουν σε εθελοντικά προγράμματα προσφοράς στην τάξη, στο σχολείο και την τοπική κοινωνία.
Συνεργασία με το δήμο και τοπικούς φορείς.

Καλλιέργεια των μαθητών στο να συνεργάζονται με μαθητές από διαφορετική θρησκεία, εθνική, πολιτισμική  ή κοινωνικο-οικονομική προέλευση.
Ηλεκτρονική αδελφοποίηση με σχολεία του εξωτερικού.
Συμμετοχή όλων των παιδιών του σχολείου σε όλες τις εκδηλώσεις του, εκτός και εάν γονείς ορισμένων παιδιών δεν το επιθυμούν.
ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΜΑΘΗΤΩΝ



Καλλιέργεια των μαθητών στην κατανόηση και την εκτίμηση του ελληνικού πολιτισμού.
Κριτικός τρόπος διδασκαλίας της ελληνικής ιστορίας, γλώσσας και θρησκευτικών.

Καλλιέργεια των μαθητών στην κατανόηση και την εκτίμηση των πολιτισμικών επιδράσεων που έχουν διαμορφώσει τον εθνικό πολιτισμό.
Κριτικός τρόπος διδασκαλίας της ελληνικής ιστορίας, γλώσσας και θρησκευτικών.

Συμμετοχή των μαθητών σε καλλιτεχνικές, αθλητικές και πολιτισμικές δραστηριότητες.
Συμμετοχή του σχολείου σε σχετικούς διαγωνισμούς/ δραστηριότητες.

Καλλιέργεια των μαθητών στο σεβασμό και την εκτίμηση του ελληνικού και των άλλων πολιτισμών, ώστε να προωθούνται η ανοχή και η αρμονία ανάμεσα στις διαφορετικές πολιτισμικές παραδόσεις.
Να καλέσουμε τους συντονιστές εκπαίδευσης των διαφόρων χωρών στο σχολείο μας για να μας μιλήσουν για τον πολιτισμό τους και να μας φέρουν σε επαφή με σχολεία των πατρίδων τους.